Η Κόρη Tου, το αγόρι και ο Θάνατος(Ζωή Κωνσταντοπούλου)

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, πίσω στο βάθος και, μπροστά, ο Νίκος Ρωμανός, εξουθενωμένος από την ασφυκτική θαλπωρή της πολλής της έγνοιας(photo@Kevin Carter)

Παρακολουθώ χρόνια τα πολιτικά πράγματα της χώρας μας. Έχω εκτιμήσει πολιτικούς, έχω μισήσει πολιτικούς, έχω εξοργιστεί με άλλους, έχω με πολλούς απογοητευτεί αλλά τη σιχασιά που με έκανε να νιώσω η Ζωή Κωνσταντοπούλου στη χτεσινή της αγόρευση για το Προϋπολογισμό στη Βουλή δεν θυμάμαι να την έχω νιώσει ποτέ, από κανένα από τα, όχι και λίγα, αηδιαστικά κατά καιρούς μέλη του Κοινοβουλίου.

Υποτίθεται ότι θα μιλούσε για το Προϋπολογισμό. Παρεξέκλινε δικολαβίστικα και μίλησε για τον αγώνα αυτού του απίστευτα οργισμένου και πονεμένου αγοριού, του Νίκου Ρωμανού. Καλά έκανε. Είναι θέμα που οφείλει να μας απασχολήσει όλους. Αυτό το παιδί είναι στη φυλακή γιατί κάποιες συγκυρίες το αδίκησαν. Παρόλο ότι διέπραξε ένα πολύ συγκεκριμένο βαρύ ποινικό αδίκημα όλοι ξέρουμε ότι έχει πολλά ελαφρυντικά που, ειδικά γι’αυτόν, θα του τα αναγνωρίζαμε σαν οφειλόμενα. Έκανε πολύ καλά που θέλησε να μιλήσει γι’αυτό το θέμα η Κωνσταντοπούλου και αν το διαχειριζόταν με όλη εκείνη τη λεπτότητα που να δείχνει τη φυσική ευαισθησία μιας γυναίκας και πολύ πιθανά μιας μέλλουσας μάνας, θα είχε αμέριστη τη συμπαράσταση μας σ’αυτή τη πολιτική επιλογή της. Αλίμονο όμως! Αποδείχθηκε και σ’αυτό προβλέψιμη. Δεν ξέφυγε από αυτό που περιμέναμε από αυτή την απίθανη γυναίκα.

Όταν στρατεύεσαι να υπηρετήσεις την υπόθεση της σωτηρίας ενός παιδιού που κινδυνεύει με τον τρόπο που συμβαίνει στο Νίκο Ρωμανό, κατεβαίνεις στην αρένα αυτής της φιλάνθρωπης μάχης με το μειλίχιο, με το κατευναστικό, με διαλλακτικό σου πρόσωπο. Και αυτό γιατί προτεραιότητα σου είναι ο υψηλός σκοπός που επείγει να υπηρετηθεί με νηφαλιότητα: να σωθεί το παιδί! Παραμερίζεις κάθε άλλη σκοπιμότητα, κάθε άλλη δεύτερη σκέψη, κάθε υστεροβουλία. Κοιτάς να υπηρετηθεί ο σκοπός ο ένας της κρίσιμης στιγμής. Όμως η Κωνσταντοπούλου δεν είχε τα ηθικά αντανακλαστικά να σταθεί στο ύψος της περίστασης. Δεν κατάλαβε τη περίσταση καν κι ας την επικαλούνταν με τόσο κραυγαλέα ιεροκηρύστικο τρόπο. Ξαναφόρεσε τη γνωστή της εισαγγελική τήβενο και άρχισε να σκορπάει ηθικές απαξιώσεις για όσους έβρισκε στο διάβα της αλαζονείας της. Έγινε ακόμη και κριτής ψυχών υποδεικνύοντας τρόπους σωτηρίας. Διένειμε αναθέματα με την ευκολία που ένα πολυβόλο σκορπάει σφαίρες. Το σιχαίνομαι αυτό το κραυγαλέο είδος ηθικολογίας. Είναι βαθιά ιησουΐτικο, υποκριτικό, ψεύτικο πέρα ως πέρα. Τόχω δει στο Καρατζαφέρη, στο Καμμένο, στο Μιχαλολιάκο, στο Καρχιμάκη. Το ξέρω και με απωθούσε πολύ πριν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Απλά μ’αυτή τη γυναίκα νιώθω ότι έχουμε φτάσει στο πάτο. Νιώθω ότι βαθιά μέσα της λαχταρά το θάνατο του παιδιού, μόνο και μόνο για να έρθει η ώρα της επικοινωνιακής της δικαίωσης. Είναι από αυτά τα ζοφερά, σκοτεινά πλάσματα που ζουν από τα κέρδη των πτωμάτων όπως θάλεγε κι ο ποιητής. Παραφυλάνε με αυτή τη κρυφή ελπίδα: να αποδειχθούν προφήτες ενός θανάτου. Στήνουν επικοινωνιακό καραούλι και ο θρίαμβος τους θα είναι το τέλος του κλάματος του κροκόδειλου. Το διονυσιακό πάρτι μιας θανατόφιλης δικαίωσης.

Δεν επιδίδομαι σε αφηρημένες ρητορείες και αστήρικτες κατηγορίες. Αν δεν υπήρχε το ντοκουμέντο-ντοκουμέντο απονιάς και αδίστακτου σαδιστικού υπολογισμού-δεν θα την έκανα ετούτη εδώ την ανάρτηση. Αλλά υπάρχει. Και υπάρχει και θα διασύρει αυτό το ελεεινό υποκείμενο σε όλη της την επόμενη αισχρά χαμερπή ιστορία. Εύχομαι μόνο από καρδιάς να μη δικαιωθεί αυτό το απερίγραπτα άπονο, αλαζονικό και κακομαθημένο υποκείμενο, γιατί τότε θάναι αβάσταχτος ο πόνος ότι ένα παιδί έπεσε σε τόσο λάθος υπεράσπιση των δικαίων του. Το μέγεθος της εκμετάλλευσης και της υποκρισίας της Κωνσταντοπούλου φαίνεται όταν, στρεφόμενη προς τα έδρανα της κυβέρνησης και με πάντα επιτιμητικό βλέμμα αλλά και τον γνώριμο ορθοφωνικό της στόμφο, παγερό και αμείλικτο χωρίς ίχνος γυναικείου αισθήματος λέει, στο 4.02 του βίντεο, επί λέξει: «…είναι ιδεολογικός σας αντίπαλος…». Όλο της το μαράζι δεν είναι η σωτηρία  του παιδιού από τα χέρια των υποτιθέμενων εχθρών του αλλά αντίθετα η επιπλέον στοχοποίηση του, νομίζοντας η άτεγκτη αυτή ύαινα ότι έτσι το προσλαμβάνουν και οι άλλοι επειδή έτσι της βολεύει να το θέτει. Αν κάτσεις δε και αναλύσεις αυτόν τον κουτοπόνηρα- μονοσήμαντο και καλά!- υπαινιγμό, θα δεις ότι εκτίθεται και σε άπειρες αντινομίες η ίδια, αρκεί κάποιος νηφάλια να άρχιζε με το πολύ απλό, αφοπλιστικό ερώτημα: -Κι εσάς τι ακριβώς σας είναι κυρία Κωνσταντοπούλου; Είναι κτηνώδης η δίψα της για προβολή και δεν ορρωδεί μπρος σε τίποτα. Η βαθιά εμπεδωμένη της σκατοψυχοσύνη εκπέμπει απίστευτα αποκρουστική αποφορά.

Παραθέτω το βίντεο προς κρίση σας. Αν κάνω λάθος στην εκτίμηση μου ζητάω συγγνώμη προκαταβολικά. Αλλά επειδή ζω κι εγώ με ανθρώπους και είμαι άνθρωπος κι εγώ ο ίδιος,ξέρω, έχω μάθει, με έχει μάθει το ένστικτο μου τέλος πάντων,  από ποιών τη δίβουλη θαλπωρή να φυλάγομαι. Θα ένοιωθα αποτροπιασμό αν ερχόταν να με υπερασπιστεί η Κωνσταντοπούλου. Θάξερα ότι η υπόθεση μου, αν ήταν δίκαιη,θα υπηρετούνταν με τον πιο απρόσφορο για το δίκιο της τρόπο. Μ’ άλλα λόγια; Δεν θα απόθετα ποτέ το δίκιο μου στα χέρια της, στα λόγια της, στο θυμικό της. Δεν μπορεί να σε εμπνεύσει για τη καλοσύνη της παρόλο ότι απεγνωσμένα την κραυγάζει, ίσως ακριβώς γιατί την κραυγάζει. Μακριά από την ελεημοσύνη του ιεροκήρυκα. Αυτήν και τον Κασιδιάρη τους θεωρώ τα απόλυτα παραδείγματα προς αποφυγή για ένα κοινοβουλευτικό αντιπροσωπευτικό πολίτευμα.

 

Γιάννα Αγγελοπούλου: Η αριστερά θα νικήσει! Ραντεβού στα γουναράδικα!

Και προσέξτε τη σημειολογία: η γούνα όσο πρέπει αριστερή-κόκκινη! Όπως άλλωστε και τα ρουμπίνια-γκουμούτσες ανάμεσα στα μπριγιάν. Κατακόκκινα όλα, σαν τις γόβες της Δούρου!

Το μαγκάλι του Σκουρλέτη

Ρίξτε κάνα Burberry για προσάναμμα στο μαγκάλι, να ζεσταθεί γρήγορα ο Σκουρλέτης.

Υπάρχει λαός που πένεται, που δοκιμάζεται ακόμη και στα στοιχειωδέστερα της επιβίωσης. Είναι ταπείνωση να κρυώνεις και να πεινάς σε μια αναπτυγμένη χώρα του 21ου αιώνα-έτσι κι αλλιώς είναι ταπεινωτικό να συμβαίνει οπουδήποτε στο πλανήτη, απλά σε συνθήκες ανάπτυξης και πολιτισμού είναι σαν να εγκαθιστάς την έρημο στη μέση ενός πάρκου.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να μιλήσει ο πολιτικός στο λαό του, απ΄τους οποίους ο ασυζητητί αχρειότερος και ελεεινότερος είναι η υποκρισία. Θέλει σεμνότητα η διαχείριση του αιτήματος ενός λαού για καλύτερη ζωή. Υπάρχει από τη μιά η αλαζονεία και η απονιά του νεοφιλεύθερου πολιτικού που αποφασίζει. Από την άλλη όμως υπάρχει και η αποκρουστική ολοφάνερη υποκρισία, που εξοργίζει με το θράσος με το οποίο μεταμφιέζεται. Διαβάστε τη δήλωση του αληθινά απερίγραπτου Πάνου Σκουρλέτη, εκπροσώπου Τύπου ΣΥΡΙΖΑ(ο πληθυντικός της μεγαλοπρεπείας σαν πληθυντικός της αλληλεγγύης στα λόγια-στο μεταξύ τα καλοριφέρ και τα αιρκοντίσιον στη Κουμουνδούρου,όπου συντάχτηκε η δήλωση, καίνε στο φουλ!): «Μέσω του κ. Στουρνάρα η κυβέρνηση επέλεξε να στείλει τις Χριστουγεννιάτικες ευχές της στον ελληνικό λαό λέγοντας του πως αδιαφορεί πλήρως αν δεν μπορεί να ζεσταθεί και φέτος. Το μήνυμα ήταν σαφές: το πετρέλαιο και το ρεύμα θα παραμείνουν ακριβά και όποιος αντέξει.

Κύριε Σαμαρά και κύριε Στουρνάρα  Θα αντέξουμε. Θα αντέξουμε για να σας ανατρέψουμε».

Η υποκρισία βγάζει μάτι όταν είναι τέτοια και είναι πολλές φορές πιο ανάλγητη γιατί μπαίνει ακριβώς στον πυρήνα του οδυνηρού ψεύδους. Μοιάζει με το Παγκάλειο: Μαζί τα «φάγαμε». Μοιράζονται στα λόγια οι υποκριτές κάτι που στην πράξη δεν ισχύει. Και εξυπακούεται ότι του Σκουρλέτη του ψέμα είναι πολύ πιο ύπουλο, γιατί του Πάγκαλου αν όχι τίποτα άλλο έχει και μισή παραδοχή, ενώ του Σκουρλέτη ακέραιο ψέμα, πολύ περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς ότι τη θέρμανση στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ-όπως και κάθε κόμματος άλλωστε-την πληρώνει ένας λαός που στο δικό του σπίτι αδυνατεί να το κάνει. Είναι βδελυρό, είναι ποταπό, είναι πρόστυχο και ελεεινό έτσι όπως διατυπώνεται από τον γκεμπελίσκο αυτόν και εξοργίζει με τη μοχθηρία του τρόπου σκέψης να ταυτίζει ελεεινά καλοζωϊσμένα κομματόσκυλα με ένα δοκιμαζόμενο λαό. Δεν αντέχεται αυτή η δήλωση. Είναι τόσο κραυγαλέα φαρισαϊκή, ταρτουφική! Είναι πολύ περισσότερο ψεύτικη απόσο μπορεί να αντέξει και να συγχωρέσει κανείς σε πολιτικό. Ξεπερνάει τα όρια. Είναι ύπουλη ακριβώς γιατί ξεπέρασε τα θεμιτά προσχήματα του πολιτικού ψεύδους. Στάζει απάτη κάθε της λέξη.

Υ.Γ. Έψαξα απεγνωσμένα στο διαδίκτυο να βρω το ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ του ΠΑΝΟΥ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ. Στάθηκε αδύνατο! Στις πέντε πρώτες σελίδες του Google-δεν λέει να κοιτάξεις περισσότερο για ένα πρόσωπο που βρίσκεται σε ημερήσια βάση στις πρώτες θέσεις της δημοσιότητας-ούτε ίχνος βιογραφικού. Από τα κατά καιρούς λεγόμενα αυτού του φωστήρα έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι το πνευματικό διανοητικό επίπεδο του είναι απελπιστικά χαμηλό. Όχι ότι ένα φανταχτερό βιογραφικό θα τον ανέβαζε στην υπόληψη μου-δεν το έκανε ο Παπανδρέου σαν Global Thinker και δεν το κάνει ο Τσίπρας σαν ο διάδοχος του Global Thinker, θα το κάνει ο Σκουρλέτης;-απλά έχω την περιέργεια να δω ποια είναι τα τυπικά προσόντα κάποιου που δεν έχει όμως τα ουσιαστικά. Αν τυχόν κάποιος αναγνώστης καταφέρει ή έχει την υπομονή να το βρει ας αφήσει κάποιο link εδώ. Θα τού είμαι βαθιά ευγνώμων. Εγώ πάντως περισσότερο χρόνο για το Σκουρλέτη δεν πρόκειται να διαθέσω.